De Chinese keuken kent ontelbare recepten; er zijn dan ook geen boeken die de gehele keuken overspannen. Het land is enorm qua grootte en kent een uitgebreide ethnische variatie. Het klimaat varieert van woestijnhitte tot Siberische koude en vandaar dat het eten in alle windstreken er anders uitziet.  In het noorden eet men veel noedels, zoals noedels met garnalen en varkensvlees, terwijl men in het zuiden veel sauzen gebruikt. De schotels uit het oosten zijn soms zoet, terwijl men in het westen behoorlijk kruidig kan koken. Het eten is vaak verfijnd en vlees en vis worden in kleine hoeveelheden gebruikt, wellicht een gevolg van het feit, dat er veel Chinezen zijn en niet zoveel voedsel. Evenwicht is belangrijk in Chinees eten: niet alleen het wereldberoemde  "Yin en Yang", maar ook bij voorbeeld tussen fan (granen en zetmeel) en tsai (groentes en noedels) die in elke maaltijd moeten worden geserveerd. Zout, zoet, zuur, kruidig en bitter moeten ook gebalanceerd zijn, hetgeen duidelijk blijkt uit gerechten met de adjectiven "heet en zuur" en "zoetzuur". En dan zijn er nog andere dingen om in de gaten te houden, zoals heet en koud en zacht en knapperig. Kortom, eten in China is een kunst op zich en er zijn mensen die denken dat Chinees eten niet alleen goed is voor de fysieke, maar ook voor de mentale gezondheid.
Speciale dagen in China, waarop je deze gerechten zou kunnen serveren, zijn 12 maart, "bomenplantdag"; 16 juni Drakenbootfestival en 21 december, de Winterzonnewende. De Chinezen eten graag dim sum voor speciale gelegenheden zoals Nieuwjaar, omdat ze symbolisch zijn voor fortuin en geluk. Nieuwjaar wordt ook wel Lentefeest genoemd en vindt dan ook niet plaats op 1 januari, maar op (voor ons) elk jaar een andere datum in het voorjaar. De randjes van dim sum worden op een speciale manier gevouwen en heten dan "edges of fortune", en zouden op dukaten lijken.
Klik op culinaire kalender voor meer links tussen recepten en wereldwijde geschiedenis.