Het "Royal Chitwan National Park" ligt in het zuiden van Nepal, op de Terai hoogvlakte, aan de Noordelijke grens van India. Het land is zo vlak door de nabijheid van de enorme rivier de Ganges. "Chit" betekent hart en "wan" betekent woud of jungle, net als het Bangladeshi woord "ban" in Bandarban en Sundarban. Het is een uitgestrekt beschermd natuurgebied, zonder electriciteit of wegen, met een paar niet al te luxueuze "resorts", Douchen tussen 6 en 7, lezen en eten tussen 7 en 9 in de ochtend. Opstaan om 5:30.... en verder de hele dag dieren kijken, zoals krokodillen, neushoorns, herten, als je geluk hebt een tijger en dan natuurlijk de olifanten waar je op rijdt, want wegen zijn er immers niet en dus ook geen auto's.
Wij zagen geen tijger maar wel een krokodil, een aantal herten en ontelbare neushoorns, zelfs van dischtbij. Hoewel je het niet zou verwachten, bewegen deze enorme dieren heel gracieus. We kwamen een stelletje tegen, dat elkaar zojuist leek te hebben leren kennen. Onze begeleiders maakten een cirkel om de twee neushoorns heen en kwamen steeds dichterbij, zodat wij ze insloten. Ik voelde me daar niet zo prettig bij. Ik voelde me alsof ik een inbreuk maakte op hun privacy; ik zag al voor me hoe een cirkel neushoorns rondom mijn bed zouden staan, en steeds dichterbij kwamen.
De neushoorns vinden het heerlijk om in de rivier te badderen, en de olifanten niet minder. Het olifantenbad is een regelmatig onderdeel van het toeristenmenu in Chitwan. En degenen die het erg leuk vinden, kunnen zichzelf tegelijkertijd in de rivier baden. Het leukste deel is wanneer de toerist op de rug van de olifant zit, de olifant knielt, met zijn slurf het water opzuigt en dat over de niets vermoedende toerist uitsproeit. Onze Anna vond dat ook wel spannend en wilde best meedoen. Helaas was de olifant veel sneller dan zij gedacht had, en had haar al natgesproeid voor hij zelfs maar op zijn poten stond. Ze huilde net zoveel tranen als de olifant water sproeide en we moesten haar direct uit de klauwen van de olifant redden. Gelukkig deden haar broers en zus het beter, en konden we toch nog een foto maken.
Na het bad werden de olifanten prachtig beschilderd, en Anna's vertrouwen in die grote monsters kwam weer terug. Ze klom met papa en mama bovenop de olifant en na 10 minuten was ze in diepe slaap op het oncomfortable schommelende houten zitje
Tussen 1850 en 1949 was Nepal gesloten voor toeristen. Alleen families van koninklijken bloede of andere hooggeplaatsten kwamen het land binnen. Ze kwamen dan om te jagen. Ze schoten weleens honderd neushoorns per bezoek, maar dat was geen groot probleem, want er waren in die tijd veel meer dieren dan jagers. Nu is dat helaas heel anders. De neushoorns worden met uitsterven bedreigd. Jagen is verboden, maar dat wil niet zeggen, dat het niet gebeurt. Smokkelaars doden ze en nemen de dode dieren mee naar de grens met India en China. Het vlees is waardeloos, maar de hoorns worden vermalen en het poeder wordt verkocht als een wondermiddel tegen kaalheid en een exotische vervanger van Viagra. Als ik naar de neushoorns kijk, zie ik geen prachtige haardos, dus of dat nu gaat werken is maar zeer de vraag.

Meer Nepalese recepten