De Ramadan van het jaar 2005 liep tegen het einde en wij, die op dat moment in Bangladesh woonden, besloten naar Thailand te gaan. De Bangladeshi regering was gul geweest en had iedereen drie vrije dagen te geven, dus met twee dagen van onszelf erbij konden we de hele week weg. Allah zelf was in een minder gulle bui en stuurde ons het slechtste weer, dat wij ooit op vakantie hadden, niettegenstaande het feit dat november in Thailand gewoonlijk een goede maand is. En het ergste was nog, dat het in Bangladesh prachtig weer was, zonnig zonder een enkele wolk.
Hieronder zie je foto's van hoe wij Hua Hin aantroffen en hoe het had kunnen zijn geweest.

We hebben ondanks alles toch een leuke tijd gehad. We hadden een huisje midden op een golfbaan, die groen, uitgestrekt en rustig was. Het huis was gewapend met een espressomachine en een DVD speler. De liedjes van Winnie de Pooh brachten eindeloos vertier, hoewel de lampen die aan het plafond hingen soms schudden van de donderslagen. En aangezien we ook een laptop en MP3 spelers bij ons hadden, waren alle kindertjes blij. Nog nooit hadden ze zo lang achter elkaar mogen computeren.
Het was nu ook weer niet zo dat we de hele dag binnen zaten. Er werd gegolfd, gezwommen en heerlijk gegeten. Hua Hin was vroeger een vissersplaats, hoewel daarvan, afgezien van de stinkende haven, geen sporen meer te vinden zijn. Vis en ander zeefruit komen hier wel rechtstreeks uit zee.
Hua Hin is de oudste strandvakantieplek van Thailand. Het ligt ongeveer 200 kilometer van Bangkok, en toen de trein deze plaats in 1911 bereikte, werd alles nog beter. De koninklijke familie ontging dit niet en hun zomerresidentie was zo gebouwd. Koning Rama VII, die de grondwet heeft herzien en een van de meer verlichte heersers was, heeft hier zijn zomerpaleis Kla Kangwang (Ver van Zorgen) gebouwd. Helaas waren de zorgen niet zo ver als hij wel had gehoopt en moest hij verhuizen naar Engeland. Het paleis staat er nog maar het stadje is totaal veranderd.
Waar de stad vroeger vooral door de rijke bevolking werd bezocht, is het nu een mengelmoes van goede hotels en heel goedkope slaapplaatsen, die voornamelijk door Europeanen gehuurd worden en heel druk zijn. Dit is ook de plek waar georganiseerde golfreizen naartoe gaan, want er zijn heel veel golfbanen in de buurt. Het station is nog altijd een toeristische aattractie.
Het stationshotel, dat in 1922 vlakbij het station werd gebouwd en toen 14 kamers had, bestaat nog steeds maar is erg veranderd. Het is in de handen van Sofitel en heeft maar liefst 207 kamers, 6 zwembaden, en dagelijks high tea. Het is wel een van de mooiste hotels met een heel grote tuin. In 1984 werd een deel van de film "The killing fields" opgenomen in dit hotel. Het hotel nam de plaats in van het Royal Hotel in Pnom Penh, want ion die dagen was Cambodja nog niet zo vriendelijk voor toeristen.

Voor heerlijk Thais eten, klik HIER of op de foto's hieronder