WORLDCOOK'S REIZEN - Dagelijks leven in Bangladesh (2)
Recepten uit Bangladesh Reizen naar Bangladesh Reizen naar andere landen
Op Eid-ul-Azha moeten alle Moslims in Bangladesh een dier slachten, en de straten zien rood van het bloed. Op zulke dagen blijf ik na het ontbijt liever thuis.

Normaal gezien vormen de straten van Dhaka een inspiratie. In de ochtend zien ze er heel anders uit, maar dat komt vooral omdat ik al om zeven uur het huis verlaat om de files voor te zijn, en de stad is dan nog niet helemaal wakker. Je ziet niemand, afgezien van een enkele rare expat op weg naar het werk. Maar soms zie je ook een jongetje dat 12 touwtjes in zijn hand klemt, waaraan de geiten zitten die hij elke ochtend uitlaat. Hun zwart-witte benen raken in elkaar verstrengeld terwijl ze proberen zo ver mogelijk van de auto's weg te blijven. Als je in de buurt van de kledingfabrieken komt zie je lange rijen kleurig geklede meisjes en vrouwen lopen tussen de sombere gebouwen, op weg naar het werk. Lange rijen zie je ook voor de verschillende ambassades, waar mensen vaak vruchteloos wachten op een visum. Als ze pech hebben, zijn ze 's avonds nog niet eens aan de beurt. Dit zijn allemaal mannen; de rijkere mannen huren een "stand-in", die hun belt als ze bijna aan de beurt zijn.
In de ochtend vindt er ook al een hoop handel plaats. Dichtbij de spoorweg staan verkopoers met stapels groente en vis; mannen met zwaar beladen manden op het hoofd rennen op en neer. De gekleurde vlaggen van het rose Pan Pacific Sonargaon hotel geven het geheel extra cachet. Door het smalle straatje, dat is gecreëerd met behulp van een touw naast het hotel spoedden zich de riksja's om zakenmensen op te pikken, die spoedig klaar zullen zijn om naar kantoor te gaan. Een paar meisjes staan te wachten aan de kant van de weg, een paraplu bven het hoofd om zich te beschermen tegen de zon, die nog maar heel bleekjes schijnt. De Rapid Action Batallion mannen, grimmig rondkijkend vanuit de laadbak van een vrachtwagen, dragen zonnenbrillen, maar niet zozeer tegen de zon als wel voor de status. De zwarte zonnenbril gecombineerd met het zwarte hoofddoekje garanderen ontzag van elke brave burger.

Bridge without connectionIn de avond, als ik terugga naar huis, zien de straten er volkomen anders uit. Er zijn een miljoen auto's, één grote file van kantoor tot huis. Auto's toeteren en riksja's bellen, in een nutteloze poging om beweging in de rij te krijgen. Niemand kan ergens heen en daarom gebeurt er niets. Heel andere dingen worden nu verkocht. Je ziet jongetjes met flesjes water, boeken en zakjes popcorn. Aan de kant van de weg verkoopt iemand bumpers. De grote billboards, verlicht door enorme lampen, trekken de aandacht voor dingen die de gemiddelde Bangladeshi toch niet kan betalen, zoals buitenlandse reizen, camera's en diamanten. Het meters hoge LCD scherm op de Gulshan rotonde toont wat meer bescheiden waren, zoals specerijen en rijst. Het duurt zeker een kwartier voor je een stoplicht bent gepasseerd en alleen al het kijken naar een Indiase vrouw met een brede glimlach is een welkome afwisseling.
Er zijn geen stoepen. In Dhaka lopen de voetgangers gewoon naast de auto's of er tussendoor. De auto's rijden vaak met een slakkengangetje vijf rijen dik waar er ruimte is voor drie, dus je kunt er zonder veel risico tussendoor lopen. Aan de kant van de weg bestudeert een man het verkeer. Met zijn rechterhand houdt hij zijn lunghi vast in een knoop, terwijl hij zich met zijn andere hand eens lekker krabt. Andere mannen ruimen tussen de auto's door rommel op. Tussen de linker en rechterkant van de weg zit prikkeldraad, om te voorkomen dat de voetgangers oversteken. Niet dat ze Shit kebabzich er iets van aantrekken, ze stappen gewoon over het prikkeldraad heen. De Bangladeshi overheid dacht kennelijk met kabouters van doen te hebben. Op een kruispunt staat een politieagent verveeld naar de auto's te slaan alsof het lastige vliegen waren. Bij het stoplicht slepen invalide bedelaars zich van auto naar auto, in de hoop dat iemand aardig genoeg is om ze iets te geven. In de file staan doet echter niets goeds voor het humeur, helaas, en ze halen dan ook weinig op.
De wegen zijn niet altijd in goede conditie, als er al wegen zijn. Drie jaar geleden werd er in Bogra een brug gebouwd. Helaas werd er een essentieel deel achterwege gelaten, en wel de weg die er naartoe moest lopen, van beide kanten. Nadat de bevolking drie jaar lang steen en been had geklaagd bij de overheid besloten ze het erbij te laten. Nu is de brug een plek om was te drogen, zoals te zien is op de foto rechtsboven.
Ook als je arm bent moet je eten, en in Bangladesh is dat meestal rijst. Je hebt dan brandstof nodig, want rauwe rijst is niet erg lekker. Brandstof is duur, en de mensen op het platteland hebben daar een goede oplossing voor. Ze nemen koeienpoep en boetseren dat om een stok; de stokken worden te drogen gezet in de zon. Dat kost bijna niets en brandt geweldig. Ze hebben er ook een poëtische naam voor: "Shit kebab".
Bathing the goddess in the Buriganga riverDurga kills all evil with her 10 handsEen groot jaarlijks gebeuren is het Hindoefestival "Durga Puja"; Puja betekent "religieus festival" en Durga, ook wel Devi of Parvati genoemd, is een godin en het symbool van de waarheid. Zij doodt kwaad en onrechtvaardigheid met tien wapens in net zoveel handen. Op de foto rechts is te zien hoe zij de slechte Mahishasura doodt, die, aangezien hij het product is van een god die een liefdesdaad bedreef met een waterbuffel, geen echt nobel creatuur kan zijn. Durga Puja is een vijf-daags festival maar de laatste dag is een nationale feestdag die ook door niet-Hindoes wordt gevierd.
De strijd tussen goed en kwaad werd gestreden in de Dhakeshwari Tempel in Dhaka. Temidden van de prachtig aangeklede menigte met rode stippen op het voorhoofd, die keken naar het beeld van de godin, waren tafels neergezet waar liggende mannen bloed doneerden. Vrouwen met kommen vol rode en gele verf probeerden stippen op ons te zetten. Bij de kleine Elodie lukte dat redelijk, maar ik was veel te lang voor ze en de meeste verf einigde op mijn nek en kleding.
Baden is een van de stappen in het ritueel. Aan het eind van de middag wordt het beeld van de godin van de tijger afgenomen en ondergedompeld in de rivier de Buriganga, gevolgd door een groot aantal aanbidders en net zoveel gewapende politiemannen.

Golf is een populaire sport, onder buitenlanders net zozeer als onder Bangladeshi ex-legerofficieren. Maar golfballen zijn duur, dus als een bal in het water landt, laat je hem daar niet zomaar liggen. Bangladeshi mannen duiker erin en vissen de ballen op, die ze vervolgens voor een koopje terugverkopen aan de golfers.
Bangaldesh is een Moslimland waar de vrouwen niet worden verondersteld een blote arm of schouder te tomen. Als een man haar aanspreekt moet ze bescheiden omlaag kijken. Ik heb dan ook problemen met het begrijpen va d egrote billboards die overal hangen. Een ervan toont een vrouw die oprijst uit een stapel jeans, net groot genoeg om haar borsten te bedekken, met daarop de cryptische tekst: "Call to uncover more."
Ook Arong heeft een interessante manier om hun sari's aan de man te brengen. Op een 10 meter groot billboard ligt een vrouw op een houten roeiboot (lekker comfortabel), volledig opgemaakt, smartelijk te wachten op iets, wat aan de rijke fantasie van de kijker wordt overgelaten.

Click for very big lazy man

Ga naar dagelijks leven -1

Ga naar dagelijks leven - 3