De Kantanagar Tempel dichtbij Dinajpur is een van de beroemdste monumenten van Bangladesh, gebouwd ter ere van Kantaji, een Hindoegod. De tempel is twee verdiepingen hoog en in zijn geheel bedekt met terracotta figuurtjes, die heel gedetailleerd zijn afgebeeld en bezig met allerlei verschillende dingen, uiteenlopend van religieuze Hindoerites tot boottochtjes en liefdesscenes (in donkere hoekjes). Er stonden vroeger negen torens op de tempel, maar die zijn verwoest tijdens de aardbeving van 1897.
De tempel werd gebouwd tussen 1704 en 1752 door de Maharaja Prannath en zijn geadopteerde zoon Ramnath. In die tijd was Bangladesh nog niet onafhankelijk en de Britten zwaaiden nog de scepter, en de Hindoes waren de machtigste bevolkingsgroep. Zij waren zamindars, feodale landeigenaren, en de Moslims werkten voor hun als boeren, en waarschijnlijk ook als bouwers van de tempel. Het land was toen nog rijk, maar men zegt dat veel rijkdom verdween door de Britse en de zamindar overheersing. De situatie is nu totaal anders; in 1971 werd Bangladesh onafhankelijk en de Moslims maken nu met 80% de ruime meerderheid uit.

Wat ook de reden mag zijn geweest, de rijkdom is verdwenen, het land is onafhankelijk maar zo arm als het maar zijn kan en de machtsrelaties zijn omgekeerd. In de twintigste eeuw heeft de Hindoebevolking behoorlijk onder druk gestaan en veel van hen zijn naar India gevlucht, nu Bangladesh en India onafhankelijk waren. De Moslimbevolking is ruimschoots in de meerderheid. De Hindoes worden niet meer bedreigd maar hun rijkdom is ook niet meer teruggekomen.
Beide bevolkingsgroepen zijn echter niet altijd de beste vrienden, en vooral fundamentalistische Moslims kijken niet met plezier terug op de historische Hindoe overheersing, en hun culturele erfgoed wordt dan ook niet altijd met respect behandeld. Veel Hindoetempels zijn verlaten en vallen uiteen.
Dichtbij het Ramshagar meer vonden we overblijfselen van iets wat ooit een prachtige tempel moet zijn geweest, maar de enige bezoekers nu waren wij en een paar knaagdieren. De naam Ramshagar betekent "Zee van Ram"; Ram was de zoon van koning Ramnath, dezelfde die de Kantaji tempel bouwde. Hij groef ook dit meer uit tussen 1700 en 1750 om de bevolking van Dinajpur te voorzien van water. Er wordt gezegd dat zijn zoon Ram doodging tijdens dit proces, en het meer kreeg deze naam als eerbetoon aan de zoon. Het is 400,000 vierkante meter groot, dus eigenlijk niet echt een zee.
Ondanks dat de tempel vervallen is, zijn de afmetingen en schoonheid van het park voldoende bewijs van het feit, dat de eigenaar rijk moet zijn geweest en de tijden goed. Veel mensen komen hier om aan de drukke stad Dinajpur te ontsnappen, te picknicken en te zwemmen in het heldere water van het meer. Riksja's staan overal klaar om de toeristen mee te nemen voor een rondje om het meer.
Aan de noordkant van het meer staat een rajbari (huis van een voormalige heerser), die de tuin deelt met een Hindoe Krishna tempel. Alhoewel de rajbari er op de foto wel mooi uitziet, is de voorkant niet meer dan een facade, erachter is alles allang ingestort.