Bali, dat ook wel bekend staat als het Paradijseiland en het eiland van de goden, is erg mooi. De laatste naam doet het eiland recht, want de goden zijn er overal. Hun aanwezigheid is voelbaar in tempels, standbeelden en de offers die je overal ziet.
Op Bali, in tegenstelling tot de rest van Indonesië, waar de meerderheid van de bevolking Moslim is, is de helft van de bevolking Hindoe.
De inwoners van Bali eren hun goden en geesten op een enthousiaste manier, veel hebben zelfs een huistempel in de tuin staan. Offerandes worden de hele dag door gemaakt. Op elke straathoek vind je "canang sari": kleine doosjes met bloemen, voedsel, sigaretten en soms wierook om de goden Brahma, Vishnu en Shiva te plezieren. Je moet oppassen dat je er niet op trapt.
Alvorens te kunnen beginnen met eten, moet er ook worden geofferd. Mensen gooien een paar kruimels of druppels over hun schouder op de grond, voor de goden om op te rapen. In een taxi stopte een chauffeur een stuk chocolade in het doosje, dat in de hete zon op zijn dashboard stond. Dat moet zelfs voor een god niet echt lekker zijn.
Zwart wit geblokt doek is heel populair op Bali. De meeste standbeelden die langs de weg staan, zijn gekleed in een rokje van die stof. De kleuren zwart wit staan symbool voor goed en kwaad en zijn bedoeld om de boze geesten af te weren.
De eerste sporen van geschiedenis dateren van drieduizend jaar terug, toen Chinezen het eiland binnenkwamen. Duizenden jaren later waren het de inwoners van India, die waarschijnlijk Hindoe invloeden achterlieten, met name op Java. Rond het jaar 900 was er meer intensief contact tussen beide eilanden en overeenkomsten kunnen nog wel worden gevonden.
Gedurende enige tijd was Hindoeïsme de belangrijkste godsdienst in Indonesië maar toen de islam opkwam, verhuisde het laatste Hindoerijk op Java, de Majahapit, naar Bali. Ofschoon de mensen hier dezelfde Hindoegoden aanbidden als in India, is de godsdienst op Bali toch anders. De mensen geloven dat de goden overal zijn, in de zee, de aarde en de bossen. Ze zien een heel duidelijke afscheiding tussen goed en kwaad, in goden, kleuren en plaatsen. Offerandes worden gemaakt aan goede geesten maar ook aan kwade. Een oppergod, Sanghyang Widi, wordt alleen op Bali vereerd.
Zelfs in de rijstvelden vind je kleine tempels. De boeren bidden na het zaaien en na het oogsten, om te voorkomen dat kwade geesten de groei belemmeren en om de goede geesten te bedanken voor een goede oogst. Alle tempels hebben een interessamte ingang (candi bentar), die eruit ziet alsof een reus hem in twee stukken heeft gehakt en de helften uiteen getrokken. De ingang symboliseert de heilige berg, waar je doorheen moet om het binnenste plein te bereiken. Daarna komt er nog zo´n ingang om het allerbinnenste te bereiken, waar de heilige ceremonies plaatsvinden.

We maakten een wandeltocht tussen de rijstvelden door. Niemand had me gewaarschuwd, dat ik op hele smalle paadjes zou moeten lopen met een modderig rijstveld aan de ene kant en een afgrond aan de andere kant. Aangezien ik niet eens over een plank een sloot kan oversteken, was dat een regelrechte nachtmerrie. Maar de kinderen meenden dat ik niet moest zeuren, de hele tocht was mijn eigen idee, van hun hoefde het helemaal niet. Voor mij duurde het allemaal iets te lang, maar ik moet toegeven dat we een aantal prachtige uitzichten hadden, onderweg. Bali is een vulkanisch eiland en met het vaak vochtige weer is alles vruchtbaar en groen. Wij waren meer aan de vlakke rijstvelden gewend in Bangladesh, maar hier liggen ze op terrassen. We zagen lange rijst, die hier al van oudsher staat en erg lekker is, en dwergrijst, die veel sneller groeit maar daardoor aan smaak inlevert. En we zagen pepervelden, en bananenbomen en kokospalmen tussen de rijst, zodat we een idee kregen wat Indonesisch eten zou kunnen zijn.

De atmosfeer op Bali is heel relaxed. Overal hoor je de muziek van de gamelan en ruik je de vage geur van wierook en bloemen. Overal zie je grote kleurrijke bloemen, met hieronder een kleine selectie. De koffieplant stond ook in bloei, het witte bloemetje rechtsonder is een koffiebloem. De Balinese koffie was lekker, sterk, precies wat een werkende moeder met vier kinderen ´s morgens nodig heeft.

In veel restaurants wordt er gedanst. Men voert Balinese dansen uit en zelfs onze eigen Elodie heeft opgetreden, met een lokale jurk en een dikke laag make-up. Je ziet ook veel hanengevechten, met name rond festivals, als het bloed aan de goden kan worden geofferd. De gevechten zijn heel serieus. De omstanders wedden met behoorlijke bedragen en menig haantje legt het loodje.

Voor heerlijke Indonesische recepten, klik HIER of op de plaatjes hieronder.



 

Click for a large picture